De tijd vliegt voorbij

Hallo koud Nederland!

Weer een verhaaltje uit het warme Nicaragua! De allerlaatste weekjes zijn aangebroken! Maar gelukkig heb ik de afgelopen tijd leuke dingen gedaan en er staan nog een paar leuke dingen op de planning.

Een paar week geleden was mijn verjaardag. De dag voor mijn verjaardag nam mijn gastmoeder mij mee uit lunchen omdat wij allebei niet thuis zouden eten op mijn verjaardag. Echt heel lief en het was ook heel gezellig. De mensen van Los Ositos hadden gevraagd of ik op mijn verjaardag daar wat langer kon blijven zodat ze mijn verjaardag kunnen vieren. De kinderen hebben me allemaal een dikke knuffel gegeven, er is veel voor me gezongen en later hebben we lekker een taartje gegeten met zijn allen. Heel leuk. Middags ben ik in een bar gaan zitten met wifi zodat ik even lekker kon internetten en skypen. Toen ik thuis kwam had mijn gastmoeder ook nog een cadeautje voor me gekocht. En dat is al heel wat want Nicaraguanen doen normaal gesproken niet aan cadeaus. Dus dat was wel een leuke verassing! Het weekend daarna ben ik lekker op stap geweest en zijn we met de hele groep uiteten geweest voor de verjaardag van een ander meisje en mijn verjaardag.

Bij mini biblioteca hebben we laatst afscheid genomen van Nick. Hij werd gestuurd vanuit Nederland om daar te komen helpen en hij heeft er in totaal 3 maanden gewerkt. We hebben een heel leuk afscheidsfeest gehad. De kinderen hebben traditionele dansen gedaan, we hebben stoelendans gedaan, Nick moest een piñata stuk slaan en we hebben wat lekkers gegeten. Het was echt heel leuk om te zien dat ze echt hun best hadden gedaan voor het afscheidsfeest voor Nick.

Op stage bij Los Ositos is het behoorlijk rustig de laatste tijd. Het is hier bijna zomervakantie dus zijn er heel erg weinig kinderen. Daarom is er ook bijna niks te doen.. Maar dat heeft ook zo zijn goede kanten want nu heb ik meer tijd om activiteiten te doen. Bij mini biblioteca is het ongeveer hetzelfde. Er is nu een nieuwe vrijwilligster uit Engeland dus nu staan we met meer mensen voor de klas en daardoor heb ik ook weer minder te doen. Maar goed nog maar anderhalf week volhouden en dan ben ik alweer klaar met stage. De tijd gaat nu echt super snel. Volgende week heb ik een eindbeoordeling gesprek dus ik ben benieuwd hoe dat gaat.

Afgelopen weekend ben ik met 2 andere meiden naar Isla de Ometepe geweest. Dat is een eiland in 'het' meer van Nicaragua en op het eiland zijn 2 vulkanen waarvan 1 actief. De laatste uitbarsting was in 2010. We zijn er niet via Vapues heen gegaan want dat was veel te duur. De gastzus van een van de meiden had een uitje van de kerk naar Ometepe alleen zij kon niet. Dus konden wij in haar plek. We zaten dus opgescheept met allemaal Nicaraguanen wat trouwens heel gezellig was! We vertrokken zaterdagochtend om 4 uur met de bus. Na uren in de bus te hebben gezeten kwamen we aan in het stadje waar de ferry naar Ometepe ook zou zijn. Toen de boot aan kwam varen maakten we al grapjes over dat het ook zo een boot zou kunnen zijn die naar een van onze Waddeneilanden gaat. En het grappige is dat dat ook nog waar is ook. Toen we op de boot kwamen zagen we gelijk een bordje waarop stond: Naar zonnedek. Heel toevallig! Later zag ik ook ergens een bordje hangen waarop stond dat de boot was aangeboden door Schiermonnikoog in 1986. Dus nu weten we waar de afgedankte boten heen gaan. Naar Nicaragua dus. Echt heel toevallig! De bootreis naar Ometepe duurde ongeveer een uur. Toen we eenmaal op Ometepe waren moesten we eerst nog een 3 kwartier in de bus zitten voordat we bij ons hostel waren. We hadden een heel mooi hostel. Het lag aan het strand en aan de andere kant van de weg had je bushbush. Dat vond ik nog wel het leukste want ik heb echt van alles gezien in die bomen. Apen, grote gieren, tropische vogels en slangen. Echt super leuk! Die middag zijn we met de groep naar een natuurlijk zwembad geweest. Heel apart. Het lag midden in de bushbush. Je kon de brul apen horen (wat trouwens een vreselijk geluid is)! Maar het was wel heel leuk om dat even te zien. De volgende dag moesten we 6 uur opstaan omdat we naar de kerk gingen. In Nicaragua is iets van 90% katholiek dus het is op zich best logisch dat we ook naar de kerk gaan op zondag. Wij mochten zelf weten of we mee wouden of niet maar ze zeiden dat ze het wel heel erg zouden waarderen als we wel mee gingen. Dus eigenlijk voelde het toen wel een beetje als een verplichting. Nou die kerk dienst is echt één van de meest bizarre dingen die ik hier heb meegemaakt. De mensen kusten eerst de grond voordat ze binnen kwamen, iedereen ging de hele tijd op de knieën om schietgebedjes te doen. Op het gegeven moment zei de priester iets wat ik niet goed begreep en opeens kwamen allemaal mensen op ons af om ons te zegenen. Ze gaven ons knuffels en riepen de hele tijd 'amen'. Nou ik wist niet wat me overkwam! Heel apart. En er waren ook een paar liedjes die ze in de kerk zongen met gewoon een salsa ritme erdoorheen. Had ik ook nog nooit gehoord. In het stadje waar de kerk stond was ook een museum over de geschiedenis van Ometepe. Daar heb ik ook nog even gekeken en dat was op zich best interessant alleen heb ik er niet alles van meegekregen. Smiddags zijn we naar een natuurpark geweest met een groot meer erin. Zag er vanaf beneden al heel mooi uit maar je kon ook op een heuvel klimmen en dan had je uitzicht vanaf boven. Dat zag er ook geweldig uit. Je zag het meer in het natuurpark maar ook het meer waar Ometepe in ligt. Daarna zijn we nog naar een ander stadje geweest en daar konden we lunchen en een beetje rondkijken. Jammer genoeg moesten we heel lang wachten op onze lunch dus hadden we niet veel tijd meer om rond te kijken. Daarna was het weer tijd om de ferry te pakken en weer richting León te gaan.

In mijn gastgezin hebben we nu een nieuw poesje erbij. Echt super schattig! Mijn broer heeft het poesje bij ons op de hoek gevonden. Helemaal mager en vies. Echt super zielig. Dus ja die moet mijn familie natuurlijk in huis nemen. Het gaat nu veel beter met het poesje. Ze zag er na een dag gelijk al iets beter uit omdat ze de eerste dag de hele dag door alleen maar melk had gedronken. Die avond zat ik nog even met mijn gastmoeder aan tafel en ze vertelde me over dat ze in het verleden nog wel andere poesjes heeft gehad die ze op straat had gevonden. Mijn gastgezin heeft op dit moment 5 honden en ze vertelde dat ze daar 3 van ook op straat had gevonden. Toen liet ze foto's zien van die honden hoe ze eruit zagen toen ze ze net had gevonden. Echt heel zielig! Één hond was heel erg mager en zat onder de plekken. Gelukkig ziet die er nu veel beter uit. Toen liet ze nog foto's zien van andere honden die ze heeft ooit had gered. Ze vertelde ook dat de mensen uit de buurt haar voor gek verklaren omdat ze zoveel honden heeft. In Nicaragua stellen huisdieren niks voor. Mensen nemen een hond om het huis te bewaken. En als die hond ook maar een beetje ziek wordt of vlooien krijgt gooien ze die gewoon op straat omdat ze geen geld willen uitgeven aan medicijnen. Hetzelfde gebeurd met poezen. Die zijn er voor om kakkerlakken en muizen weg te jagen. En als de kat maar een beetje ziek word gooien ze die ook gewoon zomaar op straat in plaats van medicijnen te kopen. Elke dag zie ik genoeg zwerfhonden maar ik wist nooit hoe ze eigenlijk op straat zijn gekomen. Mijn gastmoeder vertelde ook dat een man die één blok achter mij woont ook ooit een hond had en dat die hond eens aan het spelen was met zijn dochtertje. Tijdens het spelen beet die hond in de wang van zijn dochter. Maar helemaal niet hard want het meisje voelde helemaal niks. Maar toch heeft die man toen de hond half dood geslagen met een stok en heeft de ogen van de hond eruit gehaald. Ik kan me niet voorstellen dat dat een paar meter bij mij huis vandaan is gebeurd maar het schijnt normaal hier te zijn. Echt apart hoor.

Gisteravond hebben we weer salsa les gehad. Het gaat wel een beetje beter alleen ik kan het me niet voorstellen dat we het straks allemaal maar moeten kunnen. Maar volgens mij vind iedereen het wel heel leuk om te doen. Ik tenminste wel! We hebben nu 3 salsalessen gehad dus nog maar 1 te gaan. Ik ben benieuwd!

Deze week staan er weer een heleboel leuke dingen op de planning. Vanavond gaan we sinterklaas vieren, vrijdag is DE' nationale feestdag hier dus dan is er echt heel groot feest. En zaterdag gaan we een tour doen met zijn allen door de mangrovebossen. Maar daar ga ik volgende week of zo wel over schrijven over hoe dat was.

Ik hoop dat iedereen de kou en de eerste sneeuw een beetje overleefd daar! Ik geniet nog even van de zon hier..

Hasta pronto!